سعی کنم بزرگ بشم

جات خالی دیشب خیلی خوب بود...خوش گذشت....بعضی دوست ها واقعآ انفدر ماه و با محبتن که آدم همه کاری حاضره براشون انجام بده....من دلم می خواست ساناز تولد خیلی خوبی داشته باشه...امشب هم خاله سرور اینا دعوتمون کردن خونشون چون داداچم اومده و اینا
تو خونهء ما هر کی یه درد و مرضی پیدا کرده.....دیگه همه از دم رژیم غذایی خاص خودشونو دارن...به غیر از من....به من هر چی رسید باید بخورم دیگه

بعضی موقع ها رفتارهای اشتباهی از ما سر می زنه که اگه تو موقعیت عادی بودیم سر نمی زد....تا چند سال پیش که ما کوچیکتر بودیم و خام تر بودیم....خوب صبرمون و حوصلمون هم کمتر بود....کمتر حوصلهء همدیگه رو داشتیم و پرخاشجو بودیم و به هم سر هر چیزی می پریدیم...تو خونوادمون رو دارم می گم....اون پرخاشگری ها باعث شد که نسبت به هم حالت های دفاعی بگیریم...باعث شد هر چی که به هم می گیم رو منفی برداشت کنیم...واسه خودمون فکر کنیم که داره باز اذیت می کنه.....حالا که بزرگتر شدیم واسه خودمون ادعا می کنیم که پخته تر شدیم باید اینو نشون بدیم....ولی بعضی وقت ها اون حالت های قبلی که داشتیم سراغمون میاد و یادمون میره بزرگتر شدیم٬ اینا به خاطر این نیست که همدیگه رو دوست نداریم یا با هم بدیم و سر دشمنی داریم....به خاطر اینه که اون برداشت ها و حالت های قبلی تومون مونده و هنوز میشه که اونجوری فکر کنیم...من هنوز به این رفتار جدید آمرانهء برادرم عادت نکردم...یه جورایی خیلی عجیب شده...هنوز منتظرم تا دارم می رم بیرون شروع کنه ایراد گرفتن و بیش از اندازه سفارش کردن و سین جیم کردن...واسه همین حالت دفاعی دارم که من دیگه واسه خودم یه آدمی ام و خودم می خوام واسه خودم تصمیم بگیرم و عمل کنم....به جاش اون بزرکتر شده و عاقل تر و گیر نمی ده و مراقبمه و بهم احترام می ذاره دیگه...یه ذره وقت لازمه تا من عادت کنم که عوض شده...ازش معذرت می خوام دیشب همون لحظه هم می دونستم رفتارم اشتباهه تازه ذوق زده رسیده بودم و اظهار نظرش تو ذوقم زد بدجور....تو اون حالت نباید عکس العمل نشون می دادم بای بای