بارون

حاضرم الان نصف عمرمو بدم واسه ۱۰ دقیقه هم که شده رو تخت بچگیهام تو اتاقم زیر پنجره زیر پتو باشم....بارون اینجوری مث شلاق بیاد و من واسه خودم بشینم گریه کنم....ناراحت و غمگین نیستم....اما بدجوری دلم تنگه....دلم می خواد برم زیر بارون خیس خیس بشم....دلم می خواد برم بالای بریتیش پراپرتیز بشینم شهر رو تماشا کنم...زیر بارون....دلم واسه کوه صفه تنگ شده.....دلم واسه بلوار وسط چهارباغ تنگ شده.....متنفرم از اشک....همیشه انگار ضعف رو به رخم می کشه.....دلم می خواد الان زیر بارونا باشم....دلم می خواد وقتی بارون میاد بوی خاک بیاد...مث ایران....مث اون وقت ها...مث خاطره ها